Linggo, Marso 4, 2012

“Ang bolpen sa loob ng Laboratoryo ni Itay”


“Ang bolpen sa loob ng Laboratoryo ni Itay”
It is risk to love. What if it doesn’t work out? Ang tanong na pumasok sa isipan ni Bryan, labing siyam na taong gulang na pumapasok sa Unibersidad ng Sto. Tomas at anak ng isang kilalang imbentor sa larangan ng teknolohiya habang tinitingnan ang larawan ng lihim niyang iniibig na si Lira. Si Lira ay isang magandang babae, kababata ni Bryan, magaling umugtog ng piano at isang matalinong estudyante sa paaralang pinapasukan din ni Bryan.
Bryan, halika na muna at tayo ay kakain na. itigil mo na muna iyang iyong pag-aaral” ang wika ng ina ni Bryan habang inihahanda ang kanilang pakain para sa tanghalian.
            Pagkawika ng ina ni Bryan ay agad nitong itinago a gang hawak na litrato at tumulong ito kaagad sa kanyang ina na nasa kusina.
            Habang nakain ang mag-ina ay bigla itong napatanong sa anak tungkol sa sitwasyon ng pag-aaral nito sa eskwela. “Oh, Bryan, naipasa mo na ba ang lahat n requirements mo sa school para sa 2nd grading”, ang tanong ng ina ni bryan sa anak.
            “Naipasa ko nap o ang mga kailangan ko sa school. At saka malapit na nga rin po ang exam naming”, ang sagot ni bryan sa ina.
            “Anak, mag-aral ka ng mabuti at napansin ko yatang mababa ang nakuha mong maka sa exam nyo noong 1st sem mo” wika muli ng ina ni Bryan.
            “Opo, inay” ang tugon ni Bryan sa ina.
            “Pero anak, bago ka muna mag-aral linisin mo muna yung laboratoryo ng iyong ama napapansin ko kasing hindi na natin naaasikaso  simula nag siya ay mamatay, tapos yung mga hindi na natin kailangan at mapapakinabangan ay itapon mo na”wika nito muli sa anak.
            “O, sige poi nay” ang tugon ni Bryan habang nakangiti sa ina.
            Habang nagllinis si Bryan ay nakita niya ang ilan sa mga imbensyon ng kanyang ama na hindi nito natapos bago ito mamatay sa sakit na cancer. Kaya napaiyak na lamang ito sa sobrang pangungulila sa ama habang tinitingnan ang mga gamit nang yumaong ama.
            Dahil sa sobrang kalungkutan at pangungulila sa ama ay napaupo na lamang ito sa isang sulok at doon, siya ay nakatulog na may luha pa ang kanyang mga mata. Nang siya ay magising di inaasahang natamaan ng kanyang  mata ang isang bolpen na puro metal. Habang tinititigan niya ang nasabig bolpen ay napansin niya ang kulay pulang buton sa taas nito, ang mga butas na animo’y speaker at ang maliliit na buton sa paligid nito. At nang pindutin niya ang pulang buton ay naglabas ito ng ilaw na mistulang lazer kung titingnan ngunit kung an glazer ay naglalabas ng pulang ilaw ang bolpen naman ay naglalabas ng kulay asul na lazer na kung tititigang mabuti ay makakabuo ng isang larawan. At sa kagustuhang malaman kung ano talaga yon ay inikit niya ang gina ng bolpen at dodn niya nakita ang maliliit at iba’t ibang kulay na wires. 
At dahil sa kagustuhang malaman ang kakayahan ng bolpen at kung bakit ito ginawa ng ama ng kanyang ama ay minabuti niyang itago na lamang muna ito at sa ibang araw na pag-experimentuhanat busisiin.
Kinabukasan, araw ng Linggo, pakatapos sumimba ni bryan kasama ang ina ay nagtungo ito kaagad sa kwarto upang mag-aral bilan paghahanda sa exam nila sa Huwebes at Biyernes. Disidido si bryan na mag-aral ng mabuti upang mapataas ang kanyang mga marka at makapasa sa pagsusulit. Habang nag-aaral ay naalala niya muli ang kanyang mga takdang-aralin na dapat sagutan at nang kukunin na niya ang kanyang bag ay naalala niya muli ang bolpen ng ama kaya naman kinuha niya ito mula sa pagkakatago at inilapag sa mesa na kanyang  pinag-aaralan. At doonmuli niya itong binusisi ngunit habang tahimik niyang pinipindot ang ilan sa mga buton ay wala naming nangyayari kaya’t minabuti na lamang niyng ilagay ito sa tabi ng masa. Ngunit habang naggagawa siya ng takdang aralin ay nalimutan niyang napindot. Hindi nito alam na kaya pala ng nasabing bolpen na store ng data na nakikinig nito mula sa kanyang paligid sa pamamagitan ng maliit na memory card sa loob nito. At nang itatabi at ilalagay na niya ang kanyang mga gamit sa kanyang bag ay  napasama sa mga gamit niya ang bolpen.
At nang dumating na ang araw ng kanyang pagsusulit para sa ikalawang markahan ay nakita niya muli ang bolpen. At dahil sa malapit nang dumating ang kanilang guro para sa unang pagsusulit nang araw na iyon, ay nailagay na lamang niya ang bolpen sa kwelyo ng kanyang damit. Sa pangalawang pagkakataon , nalimutan na naman niyang ibalik sa dati ang buton na kanyang napindot ngunit sa pagkakataong ito ay ang buton naman na may kakayahang sumagot ng mga tanong ang napindot ni Bryan. Dahil ditto saka palamang nalaman ni brayan na ang mga notes at data na kanyang sinasabi ay naririnig at naiistore ito sa memory card na saka pa lamang niyang nakita sa loob ng bolpen.
Kaya naman habang nag-eexam si Bryan ay nakatutulong ito upang malaman ni bryan ang sagot sa mga tanong na hindi niya alam.
                Kahit alam ni Bryan na masamang mandaya sa isang pagsusulit ay hindi na nito napigilan ang sarili na gawin yaon dahil ito lamang ang tanging paraan upang mapataas  muli ang kanyang mga marka mula sa mga marking lubos na mababa kung ikukumpara sa iba nitong marka noong nakaraan.
                Sa halip na magtanong sa iba upang malama kung ano talaga ang dahilan ng mga bagay na kayang gawin ng bolpen ay inilihim na lamang muna niya ito upang siya mismo ang maadiskubre sa iba pang bagay na kayang gawin ng nasabing bolpen.
                Pagkarating  sa bahay matapos ang pagsusulit ay nagmano muna ito sa ina at saka tumaas upang pumunta sa kanyang kwarto upang suriing mabuti ang bolpen.
                Doon nalaman niyang kaya rin pala ng bolpen na store ng larawan na matatamaan ng lazer na ito. Nalaman niya kaya pala ng bolpeng mag-store ng larawan ng laraan ng buksan niya muli ang buton na naglalabas ng kulay asul na lazer at doon nalamn niya na kung bubuksan mo an glazer at itatama mo sakahit na anong bagay o particular na lugar ay naiistore nito ang lahat ng larawan na natatamaan ng lazer.
                Kinabukasan,ito ang pangalwang araw niya upang kumuha ng mga natitira pang mga pagsusulit para sa 2nd sem. Muli niyang inilabas ang bolpeng metal upang siya ay matulungan nito sa pagsagot  sa mga tanong n nahihirapan siyang sagutan. Ngunit hindi inaasahang napansin siya ng kanyang katabing nandaaya sa pagsusulit. At sa pagkakataong iyon ay hindi na nagawa ni Bryang magtago pang katotohanan tungkol sa bolpen kaya’t hiniling niya sa kanyang kamag-aaral na itago ang kanyang sikreto. Nagkasundo silang hindi ipagsasabi ang tungkol sa nangyari ngunit hindi naman sumunod sa usapan ang kanyang kamag-aaral kaya’t nalaman ito ng iba.
                At nang nalaman ito ng kanyang mga kapwa kamag-aaral ayginusto rin nilang magkaroon ng ganoong bolpen upang makapasa sa mga quiz o exam na ibibigay ng kanilang guro sa iba’t bang asignatura.
                Ngunit dahil hindi nga nito alam kung paano ito gawin dahil nakita lamang naman niya ito sa  dating  LABORATORYO ng ama ay pinili na lamang niyang itago ito at saka nalamang galawin muli.
                Pagklatapos ng araw na iyon, saka naman niya nakita si lira, ang babaeng naa larawan  dahil doon tumibok ng mabilis ang kanyang puso at muling pumasok sa kanyang isipan ang bolpen. Inakala ni Bryan na baka kung gagamitin niya ang bolpen para mapataas ang kanyang marka ay magkakalapit sila ng loob dahil lagi silang magkakasama sa mga patimpalak kung sakasakali.
                Dahil doon ay muli niyang kinuha sa pagkakatago ang bolpen at ginamit niya ito nang walang sinuman ang nakakaalam. Ginamit niya ang bolpen upang irecord sa memory card ang lahat ng lecture nila at ginagamit rin niya ito kahit na may pagsusulit o exam at pati narin kung may mga paligsahan na kanyang sasalihan.
                Hindi din naman nagkamali si Bryan sa paggamit nito dahil nagkalapit nga sila nang loob ni lira dahil palagi itong magkasama tuwing may patimpalak o programa ang paaralan. Magkasabay sila palaging magreview tuwing may paligsahan na silang dalawa ang kasali. Di naglaon ay naging magkasintahan and dalawa.
                Di rin nagtagal at nalaman ng na ni Bryanang sikreto ng anak ng minsan itong pumasok sa kwarto ni Bryan upang pababain para sa umagahan nilang mag-ina. Dahil doon hiniling Bryan  sa ina na hayaan na lang muna siyang gamitin ang bolpen ng ama na labis na nakatulong sa kanya, sa kanyang pag-aaral at tuwing may pagsusulit o paligsahan siyang sinasalihan. Ngunit sa halip na pagbigyan ang anak sa paggamit na bolpen ay hindi ito pumayag  na gamitin yaon ng anak dahil alam niya na sa halip na matuto ang anak ng tamang asal ay matututo ito ng pandaraya sa eskwelahan.
                Itinago ng Bryanang bolpen sa lugar na hindi nito alam at hindi makikita ng kanyang anak.
                Hanggang isang araw nalaman ni Lira ang tungkol sa pangyayari. Nalaman rin niyang ginamit lang pala ni Bryan ang bolpen upang  magkalapit ang kanilang loob,at ito ang bagay na ikinasama ng loob ni lira kay Bryan. Dahil doon kahit alam niyang mahal siya ni Bryan at m,ahal siya ni bryan ay nakipagbreak ito upang turuan ng leksyon ang kasintahan at ang leksyong gusto niyang manaig kay Bryan ayang wag gamitin o huwag gumawa ng isang bagay na ikaw lamang sa sarili mo ang makikinabang.at ang isa pa ay magsabi ng katotohanan at huwag magsinungaling o maglihim ng bagay na alaqm mong ikasasama mo o ng ibang tao.
                Dhil sa pangyayaring yonay bigla gumuho ang mundo ni Bryan kaya naman nagpunta ito sa roof top ng isang building sa kanilang paaralan. Doon ay sumigaw siya ng “MAHAL KITA LIRA. MAHAL NA MAHAL” habang lumuluha at umiiyak.
                Nakinig ng ina ni bryan ang sigaw na iyon habang naglilinis nang kusina. Kaya naman tumakbo kaagad ito sa bodega at ginising ang anak sa pagkakatulog.
                At doon lamang nalaman ni Bryan na nananaginip lamang siya. At wala talagang bolpen na kayang mag-istore ng data at larawan. At hindi rin totoong naging magkasintahan sila ni Lira.
                “Hay, panaginip lang pala”wika ni Bryan.
                “Isang panaginip na magpapaalalasa akin ng mga imbensyon ni itay”wika ni Bryan.
                “Ay,ano ba naman anak? Bakit kasumisigaw at ano ba iyang iyong napanaginipan?”ang tanong ng ina ni bryan sa anak.
                “Ah, iyon po ba wala poi yon, Inay”ang tugon ni Bryan sa ina.
                At noon ipinangako ni Bryan na hinding hindi siya gagawa ng ganoong bagay.

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento